Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

укладка

жен.

1) (действие) укладка, -кі жен., укладанне, -ння ср., укладванне, -ння ср.

складанне, -ння ср., складванне, -ння ср.

абкладанне, -ння ср., абкладванне, -ння ср.

выкладанне, -ння ср., выкладванне, -ння ср.

см. уложить, укладывать 3–5

2) (небольшой сундучок) обл. куфэрак, -рка муж.

укладочный

спец. укладачны

укладчик

укладчык, -ка муж.

укладчица

укладчыца, -цы жен.

укладывание

1) укладанне, -ння ср., укладванне, -ння ср.

2) укладанне, -ння ср., укладванне, -ння ср.

складанне, -ння ср., складванне, -ння ср.

3) укладванне, -ння ср.

4) абкладанне, -ння ср., абкладванне, -ння ср.

выкладанне, -ння ср., выкладванне, -ння ср.

вымошчванне, -ння ср.

см. укладывать 2–5

укладывать

несовер.

1) (класть) класці

укладывать больного в постель — класці хворага ў пасцель

2) (класть спать) класці, укладаць, укладваць (спаць)

мать укладывала детей спать — маці клала (укладала, укладвала) дзяцей спаць

3) (располагать в определённом порядке) укладаць, укладваць

(складывать) складаць, складваць

укладывать рельсы — укладаць (укладваць) рэйкі

укладывать доски штабелями — складаць (складваць) дошкі штабялямі

укладывать вещи в чемодан — складаць (складваць) рэчы ў чамадан

4) (умещать) укладваць

укладывать статью в один лист — укладваць артыкул у адзін аркуш

5) (обкладывать) абкладаць, абкладваць

(выкладывать) выкладаць, выкладваць

(вымащивать — ещё) вымошчваць

укладывать бордюры клумб камешками — абкладаць (абкладваць) бардзюры клумбаў каменьчыкамі

укладывать двор камнем — выкладаць (выкладваць, вымошчваць) двор каменнем

укладываться

1) (складывать вещи) складацца, складвацца

пакавацца

2) (умещаться) укладацца, укладвацца, змяшчацца

3) (спать) класціся, укладацца, укладвацца (спаць)

4) страд. класціся

класціся, укладацца, укладвацца (спаць)

укладацца, укладвацца

складацца, складвацца

абкладацца, абкладвацца

выкладацца выкладвацца

вымошчвацца

см. укладывать

уклеенный

уклеены, мног. паўклейваны, заклеены, мног. пазаклейваны

наклеены, мног. панаклейваны

прыклеены, мног. папрыклейваны

см. уклеить

уклеивать

несовер. разг. (заклеивать сплошь) уклейваць, заклейваць

(наклеивать) наклейваць

(приклеивать) прыклейваць

уклеиваться

1) (умещаться) разг. уклейвацца, наклейвацца, прыклейвацца

см. уклеиться

2) страд. уклейвацца, заклейвацца

наклейвацца

прыклейвацца

см. уклеивать