Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

попечение

ср.

1) (покровительство, помощь) апека, -кі жен. (над кім, чым), апекаванне, -ння ср. (над кім, чым)

(забота) клопат, -ту муж.

(наблюдение) нагляд, -ду муж. (над кім, чым)

(иждивение) утрыманне, -ння ср. (каго, чаго)

оставить на чьё-либо попечение — пакінуць пад чыім-небудзь наглядам

иметь попечение — апекавацца, клапаціцца

иметь на попечении — мець на ўтрыманні (пад апекай, пад наглядам)

отложить попечение — пакінуць думаць, пакінуць думку, адкласці клопаты

попечитель

1) (опекун) апякун, род. апекуна муж.

2) (должностное лицо) уст. папячыцель, -ля муж.

попечительница

1) апякунка, -кі жен.

2) папячыцельніца, -цы жен.

см. попечитель

попечительный

1) (заботливый) уст. клапатлівы

2) офиц. уст. папячыцельны

попечительный совет — папячыцельны савет

попечительский

1) апякунскі

2) папячыцельскі

см. попечительство

попечительство

ср.

1) апека, -кі жен., мн. нет, апекаванне, -ння ср., апякунства, -ва ср.

2) (учреждение, должность) уст. папячыцельства, -ва ср.

попечительствовать

несовер. апекавацца, апякунстваваць

попечь

совер. папячы

попечься

папячыся

попённый

ад пня

попённая плата — плата ад пня