попечение

ср.

1) (покровительство, помощь) апека, -кі жен. (над кім, чым), апекаванне, -ння ср. (над кім, чым)

(забота) клопат, -ту муж.

(наблюдение) нагляд, -ду муж. (над кім, чым)

(иждивение) утрыманне, -ння ср. (каго, чаго)

оставить на чьё-либо попечение — пакінуць пад чыім-небудзь наглядам

иметь попечение — апекавацца, клапаціцца

иметь на попечении — мець на ўтрыманні (пад апекай, пад наглядам)

отложить попечение — пакінуць думаць, пакінуць думку, адкласці клопаты

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)