водитель
(машины) вадзіцель, -ля муж.
водительский
вадзіцельскі
водительские права — вадзіцельскія правы
водительство
уст., высок. кіраўніцтва, -ва ср.
правадырства, -ва ср.
водить
несовер. в разн. знач. вадзіць
водить полки в бой — вадзіць палкі ў бой
водить дружбу — вадзіць дружбу, дружыць, сябраваць
водить самолёт — вадзіць самалёт
водить знакомство — вадзіць знаёмства, знацца, вадзіцца
водить смычком по струнам — вадзіць смыкам па струнах
водить за нос — вадзіць за нос
водиться
1) в разн. знач. весціся, вадзіцца
тут когда-то водились утки — тут калісьці вяліся (вадзіліся) качкі
у него водились деньги — у яго вяліся (вадзіліся) грошы
у них так водится — у іх так вядзецца
2) (иметь дело, дружить) разг. вадзіцца
3) страд. вадзіцца
см. водить
как водится — як прынята, як заведзена
як звычайна
водка
гарэлка, -кі жен.
царская водка хим. — царская гарэлка
крепкая водка — моцная гарэлка