Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

урон

муж. страта, -ты жен., шкода, -ды жен., урон, -ну муж.

уроненный

1) упушчаны

выпушчаны

згублены

скінуты

2) страчаны

см. уронить 1, 5

уронить

совер.

1) (упустить) упусціць

(выпустить) выпусціць

(потерять) згубіць

(сбросить) скінуць

2) перен. (слово) кінуць, сказаць

3) (слезу) выраніць

4) (голову) апусціць, мног. паапускаць

5) перен. (достоинство, авторитет) страціць

уросульфан

фарм. урасульфан, -ну муж.

уротропин

фарм. уратрапін, -ну муж.

урохром

физиол. урахром, -му муж.

урочище

урочышча, -шча ср.

урочный

1) (определённый) вызначаны

(назначенный) прызначаны

2) (о работе) урочны