возбуждаемость
узбуджальнасць, -ці
возбуждаемость
узбуджальнасць, -ці
возбуждаемый
узбуджальны
возбуждать
1) (вызывать) выклікаць
(пробуждать) узбуджаць, абуджаць
2) (поднимать, предлагать на обсуждение) узнімаць, узбуджаць
(начинать) распачынаць
заводзіць
3) (настраивать) настройваць
4) (приводить в состояние нервного подъёма) узбуджаць
(волновать) хваляваць, узрушаць
(распалять) распальваць
возбуждаться
1) узбуджацца
(волноваться) хвалявацца, узрушацца
(распаляться) распальвацца
2)
узбуджацца
абуджацца
узнімацца
распачынацца, заводзіцца
настройвацца
возбуждающе
возбуждающий
1)
які (што) узбуджае, які (што) абуджае
які (што) узнімае, які (што) распачынае
які (што) заводзіць
які (што) настройвае
які (што) хвалюе
які (што) узрушае
які (што) распальвае
2)
возбуждение
1) (действие) выкліканне, -ння
узбуджэнне, -ння
узніманне, -ння
распачынанне, -ння
настройванне, -ння
хваляванне, -ння
распальванне, -ння
2) (состояние) узбуджанасць, -ці
(взволнованность) усхваляванасць, -ці
(половое) юрлівасць, -ці
возбуждённо
(взволнованно) усхвалявана
узрушана
возбуждённость
узбуджанасць, -ці
усхваляванасць, -ці
узрушанасць, -ці
возбуждённый
(вызванный) выкліканы
узбуджаны, абуджаны
(предложенный на обсуждение) узняты, узбуджаны
(начатый) распачаты
заведзены
(настроенный) настроены, узбуджаны
(взволнованный) усхваляваны, узрушаны
(распалённый) распалены