Verbum

возбранённый

забаронены

недазволены

возбранить

совер. уст. забараніць

не дазволіць

возбранять

несовер. забараняць

не дазваляць

возбраняться

возвр., страд. забараняцца

(не позволяться) не дазваляцца

не возбраняется — не забараняецца, не забаронена, дазваляецца, дазволена

возбудимость

узбудлівасць, -ці жен.

возбудимый

узбудлівы

возбудитель

узбуджальнік, -ка муж.

возбудитель болезни мед. — узбуджальнік хваробы

возбудительный

узбуджальны

возбудить

совер.

1) (вызвать) выклікаць

(пробудить) узбудзіць, абудзіць

2) (поднять, предложить на обсуждение) узняць, узбудзіць

(начать) распачаць

завесці

3) (настроить) настроіць

4) (привести в состояние нервного подъёма) узбудзіць

(взволновать) усхваляваць, узрушыць

(распалить) распаліць

см. возбуждать

возбудиться

узбудзіцца

(взволноваться) усхвалявацца, узрушыцца

(распалиться) распаліцца