учащий
1) прич. які (што) вучыць
які (што) навучае
см. учить
2) сущ. навучальнік, -ка муж.
собрались учащиеся и учащие — сабраліся навучэнцы і навучальнікі
учащийся
1) прич. які (што) вучыцца
які (што) навучаецца
см. учиться
2) сущ. навучэнец, -нца муж.
(ученик) вучань, -чня муж.
(студент) студэнт, -та муж.
(слушатель) слухач, -ча муж.
(курсант) курсант, -та муж.
учебный
1) (связанный с учением) навучальны, вучэбны
учебный год — навучальны (вучэбны) год
учебное пособие — навучальны (вучэбны) дапаможнік
учебное заведение — навучальная установа
учебный план — навучальны (вучэбны) план
учебная часть — навучальная (вучэбная) частка
учебный процесс — навучальны (вучэбны) працэс
учебные помещения — навучальныя (вучэбныя) памяшканні
2) (тренировочный) вучэбны
учебный батальон — вучэбны батальён
учебный самолёт — вучэбны самалёт
учебная стрельба — вучэбная стральба
учение
1) (действие) вучэнне, -ння ср., навучанне, -ння ср.
время учения — час вучэння (навучання)
кончить учение — скончыць вучэнне (навучанне)
быть в учении — вучыцца
2) (наука, теория) вучэнне, -ння ср.
учение о социалистическом государстве — вучэнне аб сацыялістычнай дзяржаве
марксистско-ленинское учение о партии — марксісцка-ленінскае вучэнне аб партыі
учение Ленина — вучэнне Леніна