Verbum

увлечённый

1) (втянутый) уцягнуты, зацягнуты

(захваченный) захоплены

(унесённый) занесены

(уведённый) заведзены

2) перен. (восхищённый) захоплены

(очарованный) зачараваны

(пленённый) прываблены

см. увлечь

увлечь

совер.

1) (утащить) уцягнуць, зацягнуць

(захватить) захапіць

(унести) занесці, панесці

(увести) завесці

(направить) накіраваць

волны увлекли лодку в море — хвалі занеслі (панеслі) лодку ў мора

камень увлёк за собой при падении массу песка — камень захапіў з сабой пры паданні масу пяску

мечты увлекли его в будущее — мары занеслі (завялі) яго ў будучыню

2) перен. (восхитить) захапіць

(очаровать) зачараваць

(пленить) прывабіць

работа увлекла его — работа захапіла яго

увлечься

1) захапіцца

2) (влюбиться) закахацца (у каго), захапіцца

увод

муж.

1) адвод, -ду муж., звод, род. зводу муж.

2) (похищение) выкраданне, -ння ср., выкрадванне, -ння ср.

(кража) крадзеж, род. крадзяжу муж.

свадьба уводом уст. — вяселле з выкраданнем

3) тех. адхіленне, -ння ср.

увод сверла — адхіленне свердла

уводить

несовер.

1) весці

(выводить) выводзіць

(отводить) адводзіць

(заводить) заводзіць

2) разг. (похищать) красці

(сводить) зводзіць

(отбивать у кого-либо) зводзіць, адбіваць

см. увести

уводиться

страд.

1) весціся

выводзіцца

адводзіцца

заводзіцца

2) красціся

зводзіцца, адбівацца

см. уводить

увоз

муж. вываз, -зу муж.

адвоз, -зу муж., звоз, род. звозу муж.

(похищение) выкраданне, -ння ср., выкрадванне, -ння ср.

(кража) крадзеж, род. крадзяжу муж.

свадьба увозом уст. — вяселле з выкраданнем

увозить

несовер.

1) везці

(вывозить) вывозіць

(отвозить) адвозіць

(завозить) завозіць

2) (похищать) красці

(свозить) звозіць

увозиться

страд.

1) везціся

вывозіцца

адвозіцца

завозіцца

2) красціся

звозіцца

см. увозить

уволакивать

несовер.

1) разг. валачы

звалакаць, звалакваць

(выволакивать) вывалакаць, вывалакваць

(в сторону) адвалакаць, адвалакваць

(заволакивать) завалакаць, завалакваць

2) (красть) прост. красці, цягнуць