утренник
1) ранішнік, -ка муж.
2) (о морозе) (ранішні) замаразак
(ранішні) прымаразак
утречком
нареч. разг. раніцай, раніцой, ранкам, раненька
утрировать
совер., несовер. утрыраваць
утрироваться
несовер. страд. утрыравацца
утрировка
жен. утрыроўка, -кі жен.
(неоконч. действие) утрыраванне, -ння ср.
утро
ср.
1) раніца, -цы жен., ранак, -нку муж.
к утру — пад раніцу
2) перен. (начало) пачатак, -тку муж., раніца, -цы жен., золак, -лку муж.
одно утро — аднае раніцы, аднойчы раніцай
под утро — пад раніцу
с утра до ночи — з ранку да ночы
до утра — да раніцы
ранним утром — ранічкаю, (на рассвете) на досвітку
с утра — з раніцы
по утрам — раніцамі, заўсёды раніцай
на утро — назаўтра раніцай
как-то утром — аднае раніцы
утро вечера мудренее — пераначуем, болей пачуем
доброе утро! — добрай раніцы!