Verbum

возникать

несовер. узнікаць, вынікаць, паўставаць

возникновение

узнікненне, -ння ср.

возникнуть

совер. узнікнуць, вынікнуць, паўстаць

возница

вознік, -ка муж., вазак, -ка муж.

(кучер) фурман, -на муж.

возничий

уст. вознік, -ка муж.

фурман, -на муж.

Возничий

астр. Вознік, -ка муж.

возносить

несовер. высок. узнімаць

узносіць

возноситься

1) узнімацца

узносіцца

2) (быть заносчивым) фанабэрыцца, ганарыцца

3) страд. узнімацца

узносіцца

возношение

узніманне, -ння ср., узнясенне, -ння ср.

возня

жен. разг.

1) (суетня) мітусня, -ні жен., валтузня, -ні жен.

2) (хлопоты) важданне, -ння ср., важданіна, -ны жен., валтузня, -ні жен., клопат, -ту муж.