Verbum

устный

вусны

устная словесность — вусная народная творчасць, фальклор

устои

мн. перен. книжн. асновы, род. асноў

устой

муж.

1) стр. апора, -ры жен., устой, -тоя муж.

2) (на молоке) разг. вяршок, -шка муж.

устойчивость

устойлівасць, -ці жен.

сталасць, -ці жен., трываласць, -ці жен.

устойчивый

в разн. знач. устойлівы

(об убеждениях, взглядах — ещё) сталы, трывалы

устойчивая опора — устойлівая апора

устойчивая валюта — устойлівая валюта

устойчивые взгляды — устойлівыя (сталыя, трывалыя) погляды

устойчивое равновесие физ. — устойлівая раўнавага

устоявшийся

1) прич. які (што) устаяўся

2) прил. (о жидкости) устояны

3) прил. перен. сталы

устоявшийся характер — сталы характар

устоять

совер.

1) в разн. знач. устояць, устаяць

устоять на ногах — устояць (устаяць) на нагах

устоять на горячем песке — устояць (устаяць) на гарачым пяску

2) перен. устаяць

устоять перед трудностями — устаяць перад цяжкасцямі

устояться

в разн. знач. устаяцца

(отстояться) адстаяцца

устраивать

несовер.

1) (сооружать, строить) устройваць, рабіць

(мастерить) майстраваць

(приспосабливать для чего-либо) прыстройваць, прыладжваць

2) (организовывать) арганізоўваць, наладжваць

(справлять) спраўляць

3) (производить, учинять) разг. устройваць, учыняць

4) (приводить в порядок) упарадкоўваць

(налаживать) наладжваць, уладжваць

5) (помещать, определять) устройваць, уладжваць, уладкоўваць

6) разг. (оказываться подходящим) падыходзіць

(удовлетворять) задавольваць

см. устроить

устраиваться

1) уладжвацца

(налаживаться) наладжвацца

(приходить в порядок) упарадкоўвацца

2) (располагаться) устройвацца, уладжвацца

(приспосабливаться) прыладжвацца

3) (поступать на работу, занимать какое-либо положение) устройвацца, уладжвацца

4) страд. устройвацца, рабіцца

майстравацца

прыстройвацца, прыладжвацца

арганізоўвацца, наладжвацца

спраўляцца

учыняцца

упарадкоўвацца

уладжвацца, уладкоўвацца

см. устраивать 1–5