Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

подчёркнутость

падкрэсленасць, -ці жен.

подчёркнутый

падкрэслены

подчинение

ср.

1) (действие) пакарэнне, -ння ср.

падпарадкаванне, -ння ср.

падначаленне, -ння ср.

неоконч. падначальванне, -ння ср.

см. подчинить, подчинять

2) (состояние зависимости) падпарадкаванне, -ння ср.

падначаленне, -ння ср.

(подчинённость) падпарадкаванасць, -ці жен.

падначаленасць, -ці жен.

(зависимость) падлегласць, -ці жен.

(повиновение) паслушэнства, -ва ср., паслухмянасць, -ці жен.

(покорность) пакора, -ры жен., пакорнасць, -ці жен.

подчинение меньшинства большинству — падпарадкаванне меншасці большасці

быть в подчинении — быць падпарадкаваным (падначаленым)

держать в подчинении кого-либо — трымаць у пакоры (у паслушэнстве) каго-небудзь

см. подчинить, подчиниться, подчинять, подчиняться

3) грам. залежнасць, -ці жен.

падпарадкаванне, -ння ср.

подчинённость

1) падпарадкаванасць, -ці жен.

падначаленасць, -ці жен.

(зависимость) падлегласць, -ці жен.

2) грам. залежнасць, -ці жен., падпарадкаванасць, -ці жен.

подчинённый

1) (покорённый) пакораны, скораны

2) (поставленный в зависимость) падпарадкаваны

(зависимый) падлеглы

подчинённый закону — падпарадкаваны закону

3) (поставленный под непосредственное руководство — по службе, работе) падначалены

4) сущ. падначалены, -нага муж.

5) грам. залежны, падпарадкаваны

подчинительный

грам. падпарадкавальны

подчинительный союз — падпарадкавальны злучнік

подчинить

совер.

1) (покорить) пакарыць

2) (поставить в зависимость) падпарадкаваць

3) (поставить под непосредственное руководство — по службе, работе) падначаліць

4) грам. падпарадкаваць

см. подчинять

подчиниться

1) (покориться) пакарыцца, скарыцца

2) (прийти в повиновение) падпарадкавацца

(стать в непосредственное ведение — по службе, работе — ещё) падначаліцца

паслухацца (каго), паслухаць (каго)

см. подчиняться

подчинять

несовер.

1) (покорять) пакараць

2) (ставить в зависимость) падпарадкоўваць

подчинять своё поведение установленным правилам — падпарадкоўваць свае паводзіны вызначаным правілам

подчинять кого-либо своему влиянию — падпарадкоўваць каго-небудзь свайму уплыву

подчинять закону — падпарадкоўваць закону

3) (ставить под непосредственное руководство — по службе, работе) падначальваць

4) грам. падпарадкоўваць

одно главное предложение может подчинять себе несколько придаточных — адзін галоўны сказ можа падпарадкоўваць сабе некалькі даданых

подчиняться

1) (покоряться) пакарацца, скарацца

2) (повиноваться) падпарадкоўвацца

(быть в непосредственном ведении — по службе, работе — ещё) падначальвацца

(слушаться) слухацца (каго), слухаць (каго)

чувство подчиняется рассудку — пачуццё падпарадкоўваецца розуму

это учреждение подчиняется нашему министерству — гэта ўстанова падначальваецца (падпарадкоўваецца) нашаму міністэрству

подчиняться приказу — падпарадкоўвацца загаду, слухацца загаду

3) грам. падпарадкоўвацца

одному главному предложению могут подчиняться несколько придаточных — аднаму галоўнаму сказу могуць падпарадкоўвацца некалькі даданых

4) страд. пакарацца

падпарадкоўвацца

падначальвацца

см. подчинять