Verbum

уродить

совер.

1) урадзіць, зарадзіць

2) (родить) прост. нарадзіць

уродиться

1) (вырасти) урадзіцца, урадзіць

зарадзіць

2) (родиться) разг. урадзіцца, нарадзіцца

(в кого-либо) урадзіцца, удацца

уродливо

нареч. пачварна

(безобразно) гадка, брыдка

(отвратительно) агідна

(некрасиво) нязграбна

(нелепо) недарэчна

(ненормально) ненармальна

уродливость

жен.

1) (физическая) выродлівасць, -ці жен.

2) в др. знач. пачварнасць, -ці жен., пачварства, -ва ср.

брыдкасць, -ці жен.

агіднасць, -ці жен.

нязграбнасць, -ці жен.

недарэчнасць, -ці жен.

ненармальнасць, -ці жен.

уродливый

1) (с физическим уродством) выродлівы

2) в др. знач. пачварны

(безобразный) гадкі, брыдкі

(отвратительный) агідны

(некрасивый) нязграбны

(нелепый) недарэчны

(ненормальный) ненармальны

уродование

нявечанне, -ння ср., калечанне, -ння ср.

гаджанне, -ння ср.

псаванне, -ння ср.

уродовать

несовер. нявечыць, калечыць

(безобразить) гадзіць, брыдзіць

(портить) псаваць

уродоваться

1) нявечыцца, калечыцца

гадзіць сябе, брыдзіць сябе

псавацца

2) страд. нявечыцца, калечыцца

гадзіцца, брыдзіцца

псавацца

уродство

ср. см. уродливость

урожай

ураджай, -джаю муж.