Verbum

убавлять

несовер.

1) убаўляць, забаўляць

(уменьшать) змяншаць, памяншаць

(отбавлять) убаўляць, адбаўляць

2) (делать уже или короче) павужаць

пакарочваць

3) (в весе) меншаць, убаўляцца, убываць

см. убавить

убавляться

1) убаўляцца

(уменьшаться) меншыцца, змяншацца, памяншацца, станавіцца менш

2) (убывать) убываць, змяншацца, меншаць, памяншацца

(о воде) убываць, меншаць, спадаць

(о луне) убываць

см. убавиться

4) страд. убаўляцца, змяншацца, памяншацца, адбаўляцца

павужацца

см. убавлять 1, 2

убаюканный

1) укалыханы, закалыханы, залюляны

2) перен. заспакоены

убаюкать

совер.

1) укалыхаць, закалыхаць, залюляць

2) перен. (успокоить) заспакоіць

см. убаюкивать

убаюкаться

укалыхацца, закалыхацца

(уснуть) заснуць

убаюкивание

1) укалыхванне, -ння ср.

закалыхванне, -ння ср., люлянне, -ння ср.

2) перен. заспакойванне, -ння ср.

убаюкивать

несовер.

1) укалыхваць, закалыхваць, люляць

2) перен. (успокаивать) заспакойваць

убаюкивать себя надеждой — заспакойваць сябе надзеяй

убаюкиваться

1) укалыхвацца, закалыхвацца

(засыпать) засынаць

2) страд. укалыхвацца, закалыхвацца, люляцца

заспакойвацца

см. убаюкивать

убаюкивающий

1) прич. які (што) укалыхвае, які (што) закалыхвае, які (што) люляе

які (што) заспакойвае

см. убаюкивать

2) прил. укалыхваючы, закалыхваючы

3) прил. перен. заспакойваючы

убаюкивающий мотив — заспакойваючы матыў

убегание

ср.

1) бяга, -гі жен.

выбяганне, -ння ср.

адбяганне, -ння ср.

забяганне, -ння ср.

2) уцяканне, -ння ср.

збяганне, -ння ср.

см. убегать