Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

урчать

несовер. (ворчать) бурчаць

(ворковать) буркаваць

(рокотать) буркатаць

(журчать) журчаць

урывать

несовер. разг. в разн. знач. урываць

см. урвать

урываться

страд. урывацца

урывками

нареч. урыўкамі, прыхваткамі

урывок

уст. прост. урывак, род. урыўка муж.

урывочный

разг. урывачны

урюк

урук, -ку муж.

урюковый, урючный

урукавы

урядник

уст. ураднік, -ка муж.

урядницкий

урадніцкі