Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
абвгдеёжзйклмнпрстфхцчшщэюя

уничижаться

возвр., страд. уніжацца

уничижение

уст. уніжэнне, -ння ср.

уничижённый

уст. уніжаны

прыбіты

уничижительность

уст. лингв. уніжальнасць, -ці жен.

уничижительный

уніжальны

уничижить

совер. уст. унізіць

уничижиться

унізіцца

уничтожать

несовер. знішчаць, разг. зніштажаць

(истреблять — ещё) вынішчаць

уничтожаться

1) знішчацца, разг. зніштажацца

2) страд. знішчацца, зніштажацца, вынішчацца

уничтожающий

1) прич. які (што) знішчае, які (што) зніштажае

які (што) вынішчае

см. уничтожать

2) прил. знішчальны

3) прил. перен. знішчальны

(презрительный) пагардлівы

уничтожающий взгляд — пагардлівы позірк

уничтожающий аргумент — знішчальны аргумент

уничтожающая критика — знішчальная крытыка