укрепить
совер. в разн. знач. умацаваць, мног. паўмацоўваць
(прикрепить — ещё) прымацаваць, мног. папрымацоўваць
укрепиться
в разн. знач. умацавацца
(прикрепиться — ещё) прымацавацца
укрепление
1) (действие) умацаванне, -ння ср.
неоконч. умацоўванне, -ння ср.
прымацаванне, -ння ср.
неоконч. прымацоўванне, -ння ср.
см. укрепить, укреплять
2) в др. знач. умацаванне, -ння ср.
добиться укрепления трудовой дисциплины — дабіцца ўмацавання працоўнай дысцыпліны
долговременное укрепление воен. — даўгачаснае умацаванне
береговые укрепления воен. — берагавыя ўмацаванні
укреплённый
1) прич. умацаваны, мног. паўмацоўваны
прымацаваны
мног. папрымацоўваны
см. укрепить
2) прил. умацаваны
укреплённый район — умацаваны раён
укреплять
несовер. в разн. знач. умацоўваць
(прикреплять — ещё) прымацоўваць
укреплять плотину — умацоўваць плаціну
укреплять фронт сторонников мира — умацоўваць фронт прыхільнікаў міру
укреплять местность воен. — умацоўваць мясцовасць
укреплять булавкой — прымацоўваць шпількай
укрепляться
1) в разн. знач. умацоўвацца
(прикрепляться — ещё) прымацоўвацца
здоровье укрепляется — здароўе ўмацоўваецца
дружба укрепляется — дружба ўмацоўваецца
батальон укрепляется около моста — батальён умацоўваецца каля моста
2) страд. умацоўвацца
прымацоўвацца
см. укреплять
укрепляющий
1) прич. які (што) умацоўвае
які (што) прымацоўвае
2) прил. умацавальны