Verbum

умолчать

совер. змоўчаць, замоўчаць, умаўчаць, нічога не сказаць

умолять

несовер. маліць, прасіць, умаляць, упрошваць

умоляюще

нареч. молячы, з маленнем, умольна

умоляющий

1) прич. які (што) моліць, які (што) просіць, які (што) умаляе, які (што) упрошвае

2) прил. умольны, упрашальны

умонастроение

ср. настрой думак (розумаў)

умопомешательство

книжн. вар’яцтва, -ва ср.

умопомрачение

ашаламленне, -ння ср., замарачэнне, -ння ср.

(умопомешательство) вар’яцтва, -ва ср.

до умопомрачения — да непрытомнасці (да вар’яцтва, да шаленства)

умопомрачительный

разг. надзвычайны

(ужасный) страшэнны

умора

жен. в знач. сказ. разг. пацеха, -хі жен.

смехата, -ты жен.

уморённый

замораны