Verbum

умозрение

ср.

1) филос. разумовасць, -ці жен.

абстракцыя, -цыі жен.

2) (абстрактное рассуждение) абстрактнае разважанне

разумовасць, -ці жен.

умозрительность

книжн. разумовасць, -ці жен.

абстрактнасць, -ці жен.

умозрительный

книжн. разумовы

абстрактны

умолить

совер. умаліць, упрасіць

умолк

без умолку — не змаўкаючы (не сціхаючы)

умолкать

несовер. в разн. знач. змаўкаць, замаўкаць

(утихать — ещё) сціхаць

умолкнуть

совер. в разн. знач. змоўкнуць, замоўкнуць

(утихнуть — ещё) сціхнуць

умолот

с.-х. умалот, -ту муж.

умолотный

с.-х. умалотны

умолчание

змоўчанне, -ння ср., замоўчанне, -ння ср., умаўчанне, -ння ср.

(неоконч. действие) змоўчванне, -ння ср., замоўчванне, -ння ср.

фигура умолчания — фігура змаўчання