Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

укоротить

совер. укараціць, пакараціць

укоротиться

укараціцца

укорочение

1) (действие) укарачэнне, -ння ср., пакарачэнне, -ння ср.

неоконч. укарочванне, -ння ср., пакарочванне, -ння ср.

2) (состояние) укарачэнне, -ння ср., пакарачэнне, -ння ср.

укороченный

1) прич. укарочаны, пакарочаны

2) прил. скарочаны

укорять

несовер. дакараць (каго)

(упрекать) рабіць закід (каму)

(попрекать) папікаць (каму, каго чым), упікаць (каму, каго чым)

укос

I с.-х. укос, -су муж.

II тех. касяк, -ка муж., падкос, -са муж.

укосина

жен. тех. касяк, -ка муж., падкосіна, -ны жен.

укосный

с.-х. укосны

украденный

украдзены

украдкой

нареч. крадком

(тайком) употай

(крадучись) крадучыся, употайкі

цішком

украдкой взглянуть — крадком (употай, употайкі) глянуць

пробраться в сад украдкой — прабрацца ў сад крадучыся (употай, употайкі, цішком)