Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

покойницкая

жен. сущ. трупярня, -ні жен.

морг, род. морга муж.

покойно

1) нареч. (спокойно) спакойна

ціха

2) безл. в знач. сказ. (кому) спакойна

3) безл. в знач. сказ. (кому) уст. зручна

(уютно) утульна

покойный

I 1) (спокойный) спакойны

(тихий) ціхі

покойное море — спакойнае (ціхае) мора

2) уст. (удобный) выгодны

(уютный) утульны

покойной ночи — добрай ночы, дабранач

будь покоен — будзь спакойны

II (умерший)

1) прил. переводится сущ. (для муж.) нябожчык, -ка муж.

(для жен.) нябожчыца, -цы жен.

покойный поэт — нябожчык паэт

его покойная мать — яго нябожчыца маці

2) сущ. нябожчык, -ка муж.

я хорошо знал покойного — я добра ведаў нябожчыка

пококетничать

совер. пакакетнічаць

поколачивать

несовер. разг.

1) пастукваць

2) (бить время от времени) біць час ад часу

поколдовать

совер. павядзьмарыць, пачараваць

(поворожить) паваражыць

поколе

союз уст. пакуль, дакуль

поколебать

совер.

1) пахістаць

(поколыхать) пакалыхаць, пагайдаць

2) (пошатнуть) пахіснуць

3) перен. пахіснуць

(подорвать) падарваць

поколебаться

1) пахістацца

(поколыхаться) пакалыхацца, пагайдацца

2) перен. пахіснуцца

(в продолжение некоторого времени) пахістацца, павагацца

поколебленный

1) пахістаны

пакалыханы, пагайданы

2) пахіснуты

3) перен. пахіснуты

(подорванный) падарваны

см. поколебать