Verbum

уродец

в разн. знач. вырадак, -дка муж.

уродина

муж., жен. разг. см. урод 1

уродить

совер.

1) урадзіць, зарадзіць

2) (родить) прост. нарадзіць

уродиться

1) (вырасти) урадзіцца, урадзіць

зарадзіць

2) (родиться) разг. урадзіцца, нарадзіцца

(в кого-либо) урадзіцца, удацца

уродливо

нареч. пачварна

(безобразно) гадка, брыдка

(отвратительно) агідна

(некрасиво) нязграбна

(нелепо) недарэчна

(ненормально) ненармальна

уродливость

жен.

1) (физическая) выродлівасць, -ці жен.

2) в др. знач. пачварнасць, -ці жен., пачварства, -ва ср.

брыдкасць, -ці жен.

агіднасць, -ці жен.

нязграбнасць, -ці жен.

недарэчнасць, -ці жен.

ненармальнасць, -ці жен.

уродливый

1) (с физическим уродством) выродлівы

2) в др. знач. пачварны

(безобразный) гадкі, брыдкі

(отвратительный) агідны

(некрасивый) нязграбны

(нелепый) недарэчны

(ненормальный) ненармальны

уродование

нявечанне, -ння ср., калечанне, -ння ср.

гаджанне, -ння ср.

псаванне, -ння ср.

уродовать

несовер. нявечыць, калечыць

(безобразить) гадзіць, брыдзіць

(портить) псаваць

уродоваться

1) нявечыцца, калечыцца

гадзіць сябе, брыдзіць сябе

псавацца

2) страд. нявечыцца, калечыцца

гадзіцца, брыдзіцца

псавацца