Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

волость

ист. воласць, -ці жен.

волосяной

валасяны

волочение

тех. валачэнне, -ння ср.

волоченный

валочаны

волочёный

прил. валачоны

волочёная проволока — валачоны дрот

волочильный

тех. валачыльны

волочильня

валачыльня, -ні жен.

волочильщик

спец. валачыльшчык, -ка муж.

волочильщица

валачыльшчыца, -цы жен.

волочить

несовер.

1) (таскать) валачыць, цягаць

2) (тащить) валачы, цягнуць

3) тех. валачыць

волочить проволоку — валачыць дрот

едва волочить ноги — ледзь цягаць ногі