Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

воспламенённый

запалены

воспламенитель

воен. запальнік, -ка муж.

воспламенительный

запальны

воспламенительные составы — запальныя саставы

воспламенить

совер. прям., перен. запаліць

воспламениться

загарэцца, узгарэцца

(вспыхнуть) успыхнуць

воспламеняемость

узгаральнасць, -ці жен.

воспламеняемый

прил. узгаральны

воспламенять

несовер. прям., перен. запальваць

воспламеняться

1) загарацца, загарвацца, узгарацца, узгарвацца

(вспыхивать) успыхваць

2) страд. запальвацца

воспламеняющийся

1) прич. які (што) лёгка загараецца (загарваецца), які (што) лёгка ўзгараецца (узгарваецца)

які (што) лёгка ўспыхвае

см. воспламеняться

2) прил. лёгка-ўзгаральны