Verbum

воспевание

высок. апяванне, -ння ср.

усхваленне, -ння ср.

услаўленне, -ння ср.

воспеватель

апявальнік, -ка муж.

воспевать

несовер. высок. апяваць

усхваляць

услаўляць

воспеваться

страд. апявацца

усхваляцца

услаўляцца

воспетый

апеты

усхвалены

услаўлены

воспеть

совер. высок. апець

усхваліць

уславіць

воспитание

1) (действие) в разн. знач. выхаванне, -ння ср.

воспитание детей — выхаванне дзяцей

взять на воспитание ребёнка — узяць на выхаванне дзіця

воспитание воли — выхаванне волі

2) (общее развитие, образование) выхаванне, -ння ср.

хорошее воспитание — добрае выхаванне

воспитанник

выхаванец, -нца муж.

воспитанница

выхаванка, -кі жен.

воспитанность

выхаванасць, -ці жен.