Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

явле́ние ср.

1. (действие) з’яўле́нне, -ння ср.;

2. лит., театр. з’я́ва, -вы ж.;

3. филос. з’я́ва, -вы ж.;

явле́ния приро́ды з’я́вы прыро́ды;

4. (событие, случай) з’я́ва, -вы ж., з’я́вішча, -шча ср.;

обы́чные явле́ния звыча́йныя з’я́вы (з’я́вішчы).

я́вленный пака́заны; вы́яўлены; прая́ўлены; вы́казаны; зро́блены; см. яви́ть.

явля́ть несов., книжн. (показывать) пака́зваць; (обнаруживать) выяўля́ць; (проявлять) праяўля́ць; (оказывать) выка́зваць; рабі́ць; (иметь) мець.

явля́ться несов.

1. (появляться) з’яўля́цца; (прибывать) прыбыва́ць; (приезжать) прыязджа́ць; (приходить) прыхо́дзіць;

2. (возникать) з’яўля́цца, узніка́ць;

3. (оказываться) з’яўля́цца;

4. (случаться, представляться) трапля́цца; см. яви́ться;

5. (быть, служить чем-л.) з’яўля́цца;

6. страд. пака́звацца; выяўля́цца; праяўля́цца; выка́звацца; рабі́цца; см. явля́ть.