Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ям ист. ям, род. я́му м.

я́ма ж.

1. я́ма, род. я́мы ж.;

во́лчья я́ма охотн., воен. во́ўчая я́ма;

возду́шная я́ма ав. паве́траная я́ма;

2. (тюрьма) уст. турма́, -мы́ ж.; астро́г, -га м.;

рыть себе́ я́му на сябе́ нож вастры́ць; пятлю́ шука́ць;

не рой друго́му я́мы — сам в неё попадёшь посл. хто на друго́га я́му капа́е, сам ча́ста ў яе ўпада́е; не рабі́ каму́ бяды́, бо сам яе́ сустрэ́неш; не бі чужо́га це́ла — бу́дзе сваё цэ́ла.

Яма́йка (остров, государство) Яма́йка, -кі ж.

Яма́л п-в Яма́л, -ла м.

Яма́ло-Не́нецкий автоно́мный о́круг Яма́ла-Не́нецкая аўтано́мная акру́га.

яма́льский яма́льскі.

ямб лит. ямб, род. я́мба м.;

ямби́ческий ямбі́чны;

ямбохоре́й ямбахарэ́й, -рэ́я м.

я́мина прост. я́міна, -ны ж.;