Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

щит в разн. знач. шчыт, род. шчыта́ м.; ист. та́рча, -чы ж.;

во́ин со щито́м во́ін са шчыто́м (з та́рчай);

щит для снегозадержа́ния шчыт для снегазатрыма́ння;

распредели́тельный щит размеркава́льны шчыт;

подня́ть на щит падня́ць на шчыт;

(верну́ться) со щито́м или на щите́ (вярну́цца) са шчыто́м ці на шчыце́.

щитко́вый спец. шчытко́вы.

щитови́дный анат. шчытападо́бны;

щитови́дная железа́ шчытападо́бная зало́за.

щито́вка зоол. шчыто́ўка, -кі ж.

щито́вник м., бот. па́параць, -ці ж.

щитово́й в разн. знач. шчытавы́.

щито́к в разн. знач. шчыто́к, -тка́ м.

щитоли́стник бот. шчыталі́снік, -ка м.

щитомо́рдник зоол. шчытамо́рднік, -ка м.

щитоно́сецI ист. шчытано́сец, -сца м.