Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

щу́ка ж. шчупа́к, -ка́ м.;

на то и щу́ка в мо́ре, чтоб кара́сь не дрема́л посл. на то́е і каты́, каб мы́шы лататы́; на то́е і саба́ка, каб за́йца ганя́ць;

щу́ковые мн., сущ., зоол. шчупако́выя, -вых;

щукообра́зные мн., сущ., зоол. шчупакападо́бныя, -ных.

щуп техн. шчуп, род. шчу́па м.

щу́пальце зоол., перен. шчу́пальца, -ца ср.

щу́панье

1. ма́цанне, -ння ср.;

2. шчу́панне, -ння ср., ма́цанне, -ння ср., абма́цванне, -ння ср.; праслухо́ўванне, -ння ср.;

3. шчу́панне, -ння ср., прашчу́пванне, -ння ср.; см. щу́пать;

щу́пать несов.

1. (прикасаться, трогать с целью осмотра) ма́цаць;

щу́пать пульс ма́цаць пульс;

2. (исследовать щупом) шчу́паць, ма́цаць, абма́цваць; (прослушивать) праслухо́ўваць;

щу́пать по́ле миноиска́телем праслухо́ўваць по́ле мінашука́льнікам;

3. перен. (присматриваться, изучать), разг. прыгляда́цца, абма́цваць, шчу́паць, прашчу́пваць.

щу́пик зоол. шчу́пік, -ка м.

щу́плый в разн. знач. шчу́плы.

щурI м., зоол. шчур, род. шчура́ м.