Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

троака́р мед. траака́р, -ра м.

трог геол. трог, род. тро́га м.

тро́гательно нареч. чуллі́ва; замілава́льна, мі́ла, лю́ба;

как лю́бят друг дру́га, тро́гательно смотре́ть як каха́юць адно́ аднаго́, мі́ла (лю́ба) глядзе́ць;

тро́гательность чуллі́васць, -ці ж.; замілава́льнасць, -ці ж.; жа́ласлівасць, -ці ж.;

тро́гательный чуллі́вы; (умилительный) замілава́льны; (жалкий) жа́ласлівы;

тро́гательный расска́з чуллі́вае (жа́ласлівае) апавяда́нне;

тро́гательное зре́лище чуллі́вае (замілава́льнае) відо́вішча.

тро́гатьI несов.

1. (прикасаться) чапа́ць, кра́таць, крана́ць; (только с отрицанием не в повелит. накл. — ещё) ру́шыць;

не тро́гай не чапа́й (не кра́тай, не крана́й, не руш);

тро́гать кого́-л. за плечо́ кра́таць (крана́ць) каго́е́будзь за плячо́;

2. прям., перен. (задевать) чапа́ць;

не тро́гай дете́й, пусть игра́ют не чапа́й дзяце́й, няха́й гуля́юць;

3. (двигаться с места, отправляться в путь) разг. ру́шыць;

тро́гай! руш!, пайшлі́!, пае́халі!;

пора́ тро́гать час ру́шыць.

тро́гатьII несов. (вызывать глубокие чувства) узру́шваць, узвару́шваць, крана́ць, кра́таць, расчу́льваць; (беспокоить, волновать) абыхо́дзіць;

его́ расска́з тро́нул меня́ до слёз яго́ апо́вед ўзру́шыў (крану́ў, расчу́ліў) мяне́ да слёз;

меня́ (его́) э́то ма́ло тро́гает мяне́ (яго́) гэ́та ма́ла абыхо́дзіць.

тро́гатьсяI несов.

1. (сдвигаться с места, направляться куда-л.) ру́шыцца, кра́тацца, крана́цца;

тро́гаться в путь ру́шыць у даро́гу;

по́езд всё ещё не тро́гается цягні́к усё яшчэ́ не кра́таецца (не крана́ецца);

не тро́гаться с ме́ста не кра́тацца з ме́сца;

2. страд. чапа́цца, кра́тацца, крана́цца; см. тро́гатьI 1.

тро́гатьсяII несов. (испытывать чувство умиления) расчу́львацца; см. тро́нутьсяII.

троглоди́т палеонт., перен., разг. траглады́т, -та м.