тро́гатьI несов.

1. (прикасаться) чапа́ць, кра́таць, крана́ць; (только с отрицанием не в повелит. накл. — ещё) ру́шыць;

не тро́гай не чапа́й (не кра́тай, не крана́й, не руш);

тро́гать кого́-л. за плечо́ кра́таць (крана́ць) каго́е́будзь за плячо́;

2. прям., перен. (задевать) чапа́ць;

не тро́гай дете́й, пусть игра́ют не чапа́й дзяце́й, няха́й гуля́юць;

3. (двигаться с места, отправляться в путь) разг. ру́шыць;

тро́гай! руш!, пайшлі́!, пае́халі!;

пора́ тро́гать час ру́шыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)