Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

тяв межд. гаў, дзяў, цяў;

тявканье га́ўканне, -ння ср., дзя́ўканне, -ння ср., ця́ўканне, -ння ср.;

тявкать несов. га́ўкаць, дзя́ўкаць, ця́ўкаць;

тявкнуть сов., однокр. га́ўкнуць, дзя́ўкнуць, ця́ўкнуць.

тя́га в разн. знач. ця́га, -гі ж.;

механи́ческая тя́га механі́чная ця́га;

электри́ческая тя́га электры́чная ця́га;

парова́я тя́га парава́я ця́га;

ко́нная тя́га ко́нная ця́га;

в печи́ си́льная тя́га у пе́чы мо́цная ця́га;

слу́жба тя́ги ж.-д. слу́жба ця́гі;

тя́га к нау́ке перен. ця́га да наву́кі;

дать тя́гу даць ця́гу (дра́ла).

тяга́льный техн. цяга́льны.

тяга́ть несов., прост. цяга́ць; (дёргать — ещё) ту́заць;

тяга́ть за во́лосы цяга́ць (ту́заць) за валасы́;

тяга́ться

1. (состязаться) разг. цяга́цца (з кім);

2. уст. (оспаривать судом, вести тяжбу) судзі́цца;

3. страд. цяга́цца; см. тяга́ть.

тяга́ч техн. цяга́ч, -ча́ м.;

дать тягача́ даць дра́ла.

тягле́ц ист. цягле́ц, род. цягляца́ м.