Verbum

тлен м., уст.

1. (действие) тле́нне, -ння ср.; гніе́нне, -ння ср.;

2. (то, что подвержено тлению) тлен, род. тле́ну м., тло, род. тла ср.;

тление

1. (действие) тле́нне, -ння ср.; гніе́нне, -ння ср.;

2. (состояние) тле́нне, -ння ср.; см. тлеть;

тленность уст. тле́ннасць, -ці ж.;

тленный тле́нны.

тлетво́рно нареч. шко́дна, згу́бна;

тлетво́рность шко́днасць, -ці ж.; згу́бнасць, -ці ж.;

тлетво́рный книжн. шко́дны, згу́бны.

тлеть несов.

1. (гнить) тлець; гні́сці, гніць; парахне́ць;

2. (гореть без пламени) тлець;

3. перен. тлець;

тлеться разг. тлець, тле́цца.

тля

1. зоол. тля, род. тлі ж.; тра́ўніца, -цы ж., травяна́я вош

2. (о ничтожном человеке) перен., прост. тля, род. тлі ж., мо́шка, -кі ж.