Verbum

тис бот. ціс, род. ці́са и (о древесине и собир.) ці́су м.

Ти́са р. Ці́са, -сы м.

ти́скальный тип. ці́скальны;

ти́скальщик спец. ці́скальшчык, -ка м.

ти́сканье

1. разг. ці́сканне, -ння ср.;

2. тип. ці́сканне, -ння ср.;

ти́скать несов.

1. разг. ці́скаць;

2. тип. ці́скаць;

ти́скаться возвр., страд. ці́скацца.

тиски́

1. техн. ціскі́, -ко́ў ед. нет;

2. перен. ціскі́, -ко́ў ед. нет; шчамлёткі, -каў ед. нет;

◊

быть как в тиска́х быць як у ціска́х;

тиско́вый техн. ціско́вы.

тисне́ние цісне́нне, -ння ср.;