Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

кише́ть несов. кішэ́ць.

кише́чник анат. кішэ́чнік, -ка м.

кишечноды́шащие мн., сущ., зоол. кішачнады́хальныя, -ных.

кишечнополостны́е мн., сущ., зоол. кішачнапо́ласцевыя, -вых.

кише́чный кішэ́чны.

Кишинёв г. Кішынёў, -нёва м.

кишинёвский кішынёўскі.

кишка́ в разн. знач. кі́шка, -кі ж.;

вы́мотать все кишки́ вы́матаць усе́ кі́шкі;

вы́пустить кишки́ (убить) вы́пусціць кі́шкі;

кишка́ тонка́ кі́шка то́нкая; ко́раткі пя́ты;

надорва́ть (порва́ть) кишки́ со́ смеху парва́ць кі́шкі са сме́ху.

кишкообра́зный кішкападо́бны.

кишла́к кішла́к, -ка́ м.;