кич иск. кіч, род. кі́чу м.
кичи́ться несов. фанабэ́рыцца, выхваля́цца, разг. задава́цца.
ки́чка этн. кі́чка, -кі ж.
кичли́во нареч. фанабэ́рыста, пыхлі́ва;
кичли́вость фанабэ́рыя, -рыі ж., фанабэ́рыстасць, -ці ж., пыхлі́васць, -ці ж.;
кичли́вый фанабэ́рысты, пыхлі́вы.