дья́вол
1. миф. д’я́бал, -бла м.;
2. бран. чорт, род. чо́рта м., д’я́бал, -бла м., нячы́сты, -тага м.;
◊
како́го дья́вола яко́га чо́рта;
дья́волёнок м., разг. чарцяня́ и чарцянё, -ня́ці ср.;
дья́волица прост. чарто́ўка, -кі ж.;
дья́вольски нареч., разг. па-чарто́ўску; страшэ́нна;
дья́вольский чарто́ўскі; (ужасный) страшэ́нны;
дья́вольщина разг. чартаўшчы́на, -ны ж.
дьяк
1. ист. дзяк, род. дзяка́ м.;
2. см. дьячо́к.
дья́кон церк. дыя́кан, -на м.;
дья́коница разг. дыя́каніха, -хі ж.;
дья́конский дыя́канскі;