Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ду́ра разг. дурні́ца, -цы ж., дурна́я, -но́й ж.;

дура́к разг. ду́рань, -рня м., дурны́, -но́га м.;

оста́ться в дурака́х заста́цца ў ду́рнях;

дура́к дурако́м ду́рань ду́рнем;

валя́ть дурака́ стро́іць ду́рня;

дурака́м зако́н не пи́сан погов. ду́рням зако́н не пі́сан;

нашёл (нашли́) дурака́ знайшо́ў (знайшлі́) ду́рня;

дуракова́тый дурнава́ты, прыдуркава́ты;

дурале́й разг. ду́рань, -рня м., дуры́ла, -лы м., дурні́ла, -лы м.

дуралюми́н мет. дуралюмі́н, -ну м.

дура́нда с.-х. маку́ха, -хі ж.

дура́цкий разг. (глупый) дурны́; (бессмысленный) бязглу́зды;

дура́цкое положе́ние дурно́е стано́вішча;

дура́цкий колпа́к бла́зенскі каўпа́к;

дура́чество ср., разг. ду́рыкі, -каў ед. нет;

дурачи́на прост., бран. дуры́ла, -лы м., дурні́ла, -лы м.;

дура́чить несов., разг. дуры́ць; (обманывать) абду́рваць;