гу́та уст. гу́та, -ты ж.
гутали́н гуталі́н, -ну м.
гуто́рить несов., обл. гамані́ць, гу́тарыць; гавары́ць.
гуттапе́рча гутапе́рча, -чы ж.;
гуттапе́рчевый гутапе́рчавы.