Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

гул гул, род. гу́лу м.;

гулево́й

1. прост. во́льны; (нерабочий) нерабо́чы;

2. (незанятый) гуля́шчы;

3. (разгульный) гуля́шчы.

гулёна прост., обл., см. гуля́ка.

гу́ли и гу́леньки межд. гу́лі, гу́ленькі.

гу́ливать несов. и многокр., разг.а́ста, не раз) гуля́ць, пагу́льваць.

гулкий гу́лкі;

гулко нареч. гу́лка;

гулкость гу́лкасць, -ці ж.

гульба́ ж., прост. гульба́, -бы́ ж.; ігры́шча, -ча ср.

гу́льбище уст., прост. гу́льбішча, -шча ср., ігры́шча, -ча ср.