гу́канье ву́хканне, -ння ср., ву́ханне, -ння ср.; гука́нне, -ння ср.;
гу́кать несов. (о глухих звуках) ву́хкаць, ву́хаць; (окликать) гука́ць;
гу́кнуть сов., однокр. ву́хнуць; гукну́ць.