Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

гова́ривать несов., многокр., разг.а́ста, не раз) гавары́ць (каза́ць).

гове́нье ср., церк. гаве́нне, -ння ср.; пост, род. по́сту м.;

гове́ть несов., церк. гаве́ць; (поститься) разг. пасці́ць.

го́вор м.

1. (разговор) гаво́рка, -кі ж., разг. гамо́нка, -кі ж.;

2. (шум, гул) го́ман, -ну м.;

3. лингв. гаво́рка, -кі ж.;

говоре́ние гаварэ́нне, -ння ср.;

говори́льня разг., пренебр. гавары́льня, -ні ж.

говори́ть несов., в разн. знач. гавары́ць; каза́ць;

он говори́т ён гаво́рыць;

говори́ть де́ло разг. гавары́ць слу́шна, до́бра каза́ць, пра́ўду каза́ць;

он де́ло говорит ён гаво́рыць слу́шна (до́бра, пра́ўду ка́жа);

говоря́т в знач. вводн. сл. ка́жуць, гаво́раць;

и́на́че говоря іна́кш ка́жучы;

не говоря́ дурно́го сло́ва не ка́жучы нічо́га благо́га;

вообще́ (в су́щности) говоря́ в знач. вводн. сл. нао́гул ка́жучы;

говори́ть на ра́зных языка́х гавары́ць на ро́зных мо́вах;

говоря́т (говорю) вам (тебе́) ка́жуць вам (табе́);

и не говори́!, и не говори́те! і не кажы́!, і не кажы́це!;

ме́жду на́ми говоря́ в знач. вводн. сл. між на́мі ка́жучы;

не́чего (не сто́ит) и говори́ть няма́ чаго́ і гавары́ць;

само́ за себя́ говори́т само́ за сябе́ гаво́рыць;

что вы говори́те! што вы ка́жаце!;

что и говори́ть што і каза́ць;

что (как) ни говори́ што (як) ні кажы́;

говори́ться страд. гавары́цца;

как говори́тся як ка́жуць, як гаво́рыцца, як той каза́ў.

говорли́вость

1. гаварлі́васць, -ці ж.;

2. перен. гаманлі́васць, -ці ж.;

говорли́вый

1. гаваркі́, гаварлі́вы;

2. перен. гаманкі́, гаманлі́вы;