Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

расстро́йство ср.

1. (действие) расстро́йства, -ва ср., расстро́йванне, -ння ср.;

расстро́йство фина́нсов расстро́йства фіна́нсаў;

2. разла́джанне, -ння ср.; заняпа́д, -ду м.;

их дела́ пришли́ в расстро́йство іх спра́вы пры́йшлі ў заняпа́д;

3. (неисправное состояние, неблагополучие) разла́джанне, -ння ср.;

4. (нарушение нормального функционирования какого-л. органа) расстро́йства, -ва ср.;

расстро́йство желу́дка расстро́йства жывата́, пано́с;

5. (дурное настроение) хвалява́нне, -ння ср., дрэ́нны (сапсава́ны) настро́й;

он сего́дня в расстро́йстве у яго́ сёння дрэ́нны (сапсава́ны) настро́й, ён сёння расхвалява́ны.

расстро́ченный расстро́чаны;

расстрочи́ть сов. (расшить строчкой) расстрачы́ць;

расстро́чка ж. расстро́чка, -кі ж., расстро́чванне, -ння ср.

расступа́ться несов. расступа́цца;

расступи́ться сов., в разн. знач. расступі́цца.

расстуча́ться сов., разг. рассту́кацца.

расстыко́ванный расстыкава́ны;

расстыкова́ть сов. расстыкава́ць;

расстыкова́ться расстыкава́цца;