Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

расстрига́ть несов., церк. расстрыга́ць;

расстрига́ться возвр., страд. расстрыга́цца;

расстриже́ние церк. расстрыжэ́нне, -ння ср.;

расстри́женный расстры́жаны.

расстри́чь сов., церк. расстры́гчы;

расстри́чься расстры́гчыся.

расстро́енный прич., прил.

1. расстро́ены; разла́джаны;

2. разла́джаны;

3. разла́джаны;

4. сапсава́ны;

5. расхвалява́ны; засму́чаны; см. расстро́ить;

расстро́ить сов.

1. (нарушить строй) расстро́іць; (о музыкальном инструменте — ещё) разла́дзіць;

2. (причинить ущерб) разла́дзіць;

3. (помешать осуществлению) разла́дзіць;

4. (привести в болезненное состояние) сапсава́ць;

5. (огорчить) расхвалява́ць, сапсава́ць настро́й; засмуці́ць; см. расстра́ивать;

расстро́иться

1. (стать беспорядочным) расстро́іцца; (о музыкальном инструменте — ещё) разла́дзіцца;

2. (потерпеть большой ущерб) разла́дзіцца;

3. (нарушиться, не осуществиться) разла́дзіцца;

4. (прийти в болезненное состояние) сапсава́цца;

5. (огорчиться) расхвалява́цца; засмуці́цца;

расстро́йка ж., прост., уст. расстро́йка, -кі ж., разла́д, -ду м.;

в до́ме расстро́йка у до́ме расстро́йка (разла́д);