размагни́ченность размагні́чанасць, -ці ж.;
размагни́ченный в разн. знач. размагні́чаны;
размагни́чивание размагні́чванне, -ння ср.;
размагни́чивать несов. размагні́чваць;
размагни́чиваться возвр., страд. размагні́чвацца.
разма́занный разма́заны, мног. паразма́званы; раске́ўзаны, раско́ўзаны;
разма́зать сов., прям., перен. разма́заць, мног. паразма́зваць; разг. раске́ўзаць, раско́ўзаць;
разма́заться разма́зацца, мног. паразма́звацца; разг. раске́ўзацца, раско́ўзацца.
размазня́ разг.
1. (каша) размазня́, -ні́ ж.;
2. м. и ж. (о вялом, нерешительном человеке) размазня́, -ні́ м. и ж.;
3. перен. (что-л. неопределённое, неясно выраженное) размазня́, -ні́ ж.
разма́зывание разма́званне, -ння ср.; раске́ўзванне, -ння ср., раско́ўзванне, -ння ср.; см. разма́зывать;