Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

стя́гиваться

1. сця́гвацца;

2. (укорачиваться, сжиматься) пакаро́чвацца, збяга́цца;

3. страд. сця́гвацца;

стя́гивающий

1. прич. які́ (што) сця́гвае;

2. прил. сцяжны́, сця́гвальны.

стяжа́ние здабыццё, -цця́ ср.; набыццё, -цця́ ср.; неоконч. здабыва́нне, -ння ср., набыва́нне, -ння ср.; прыдба́нне, -ння ср.; см. стяжа́ть;

стяжа́тель здзі́ршчык, -ка м., скна́ра, -ры м., хці́вец, род. хці́ўца м.;

стяжа́тельница задзі́ршчыца, -цы ж., хці́віца, -цы ж., скна́ра, -ры ж.;

стяжа́тельский скна́рлівы, хці́вы;

стяжа́тельство ср. здзі́рства, -ва ср., скна́рнасць, -ці ж., хці́васць, -ці ж.

стяжа́ть книжн.

1. сов. прыдба́ць (нажы́ць); (о корыстной наживе) нагрэ́бці;

он стяжа́л большо́й капита́л ён нажы́ў (нагро́б) шмат гро́шай;

2. сов. здабы́ць, набы́ць;

стяжа́ть сла́ву здабы́ць (набы́ць) сла́ву;

3. несов. называ́ць; грэ́бці; см. стяжа́ть 1;

4. несов. здабыва́ць; см. стяжа́ть 2.

стяже́ние сця́гванне, -ння ср.; сцяжэ́нне, -ння ср.;

стяже́ние согла́сных лингв. сцяжэ́нне зы́чных;

стяжённый сця́гнуты.