шушпа́н ист. шушпа́н, -на м.
шушу́канье
1. шушу́канне, -ння ср., шапта́нне, -ння ср., шэ́пты, -таў ед. нет;
2. шапаце́нне, -ння ср.; см. шушу́кать, шушу́каться;
шушу́кать несов.
1. разг. шушу́каць, шапта́ць;
2. уст. (шелестеть) шапаце́ць;
шушу́каться разг. шушу́кацца, шапта́цца.