Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

охрани́тельный ахава́льны.

охрани́ть сов. ахава́ць, засцерагчы́.

охра́нка ист. ахра́нка, -кі ж.;

охра́нник

1. (сторож) вартаўні́к, -ка́ м.; ахо́ўнік, -ка м.;

2. (агент охранки) ист. ахра́ннік, -ка м.;

охра́нница вартаўні́ца, -цы ж.; ахо́ўніца, -цы ж.

охра́нный ахо́ўны;

охра́нная гра́мота ахо́ўная гра́мата.

охраня́емый / охраня́емые живо́тные ахо́ўныя жывёлы;

охраня́ть несов.

1. (от порчи, вредного влияния) ахо́ўваць, засцерага́ць;

2. (стеречь) ахо́ўваць, вартава́ць, пільнава́ць;

охраня́ться страд.

1. ахо́ўвацца, засцерага́цца;

2. ахо́ўвацца, вартава́цца, пільнава́цца; см. охраня́ть.

о́хренный

1. во́храны, о́храны; см. о́хрить;

2. (относящийся к охре) во́хравы, о́хравы.