око́нчить сов. зако́нчыць, ско́нчыць, ко́нчыць;
око́нчиться зако́нчыцца, ско́нчыцца, ко́нчыцца.
око́панный абкапа́ны, мног. паабко́пваны, укапа́ны, мног. паако́пваны;
окопа́ть сов. абкапа́ць, мног. паабко́пваць, акапа́ць, мног. паако́пваць;
окопа́ться воен., перен., ирон. акапа́цца;
ро́та окопа́лась ро́та акапа́лася;
окопа́ться в тылу́ перен., ирон. акапа́цца ў ты́ле.
око́пка ж., с.-х. абко́пванне, -ння ср., ако́пванне, -ння ср.
око́пник
1. бот. жывако́ст, -ту м.;
2. (окопный солдат) разг. ако́пнік, -ка м.
окора́чивать несов. замно́га пакаро́чваць.